ΜΑΚΑΡΟΥΝΙΑ ΦΤΙΑΧΤΑ ΚΥΛ΄ΣΤΑ
(μακαρόνια παραδοσιακά χειροποίητα ''κυλιστά'')
Τα χειροποίητα μακαρόνια ήταν για πολλά χρόνια το αγαπημένο φαγητό για γενιές και γενιές.
Τα παλιά τα χρόνια στην Στενή τα εφτιαχναν πάντα την Κυριακή της Τυρινής Αποκριάς, σε γάμους και βαπτίσεις.
Η γιαγιά η Φώτω που είχε παντρευτεί στην Κάτω Στενή αλλά ήταν απο τα Καμπιά, έφτιαχνε πάντα και τα Χριστούγγεννα, την Πρωτοχρονιά, της Παναγίας αλλά και την πρώτη μέρα του παζαριού της Κάτω Στενής , κάθε 1η του Σεπτέμβρη.
Θυμάμαι που έβγαινε στη σανίδα (αυτοσχέδιο παγκάκι) στην άκρη του κεντρικού δρόμου και με φώναζε να πάω να μοιράσω τα πιάτα με τα μακαρόνια στις γειτόνισσες
.Μικρά βαθιά πιατάκια με χειροποιήτα μακαρόνια, χειροποίητη μυζήθρα, ζεματισμένα με λαδάκι.Κρατούσα στα χέρια μου το πιάτο με λαχτάρα, μου το σκέπαζε με πεντακάθαρη μικρή υφαντή καρώ πετσέτα και τα πήγαινα πεσκέσι σε τουλάχιστον επτά οκτώ σπίτια, ένα ένα πιάτο τη φορά.Φόρτωνα, άδειαζα, φόρτωνα και ξανά απο την αρχή.Α!Άφηνα το πιάτο αλλά την πετσετούλα την έπαιρνα πίσω,ξηγημένα πράματα.Τώρα που το σκέφτομαι ήμουν ο πρώτος διανομέας φαγητου στο χωριό, μπορεί και στην Ελλάδα.Πρώιμο ντελίβερι στη Στενή.Εννοείται οτι δεν μοίραζα μόνο στη δική μας γειτονιά πήγαινα και σε άλλες, ευτυχώς ποτέ πέρα απο την Καμάρα(η γέφυρα μπροστά απο την Αγία Τριάδα,περνώντας απο εκεί πήγαινες στο πέρα χωριό).Άξιζε τον κόπο όλο αυτό γιατί εκτός απο μια μεγάλη γαβάθα γεμάτη μακαρόνια που μου έδινε στο τέλος για να πάρω στο σπίτι, μου έδινε και χαρτζηλίκι, σχεδόν πάντα το ξόδευα για κουκουρουκου και μπιγκ μπάμπολ, άσε τα φιλέματα που μου έδιναν γειτόνισσες και θείες, το αγαπημένο μου ήταν τα σοκολατάκια γάλακτος σε σχήμα μαργαρίτας που μου έδινε η νονά η Γιώτα και τα λουκουμάκια τσάρλεστον που μου έδινε θεία η Τούλα ...
Η μαγεία της ελληνικής παραδοσιακής μας κουζίνας, του λαικού μας πολιτισμού, είναι τούτη,
μοιράζομαι μαζί σας όχι μόνο τις αναμνήσεις μου αλλά και τη συνταγή της γιαγιάς Φώτως που ξέρω καλά οτι την είχε μάθει απο τη μάνα της.
Θα χρειαστούμε
1 κιλό αλεύρι σταρένιο
600 γρ.χλιαρό νερό περίπου
λίγο αλάτι
μυζήθρα
ελαιόλαδο
Βάζουμε στη λεκάνη το αλεύρι και προσθέτουμε το νερό, ζυμώνουμε για αρκετή ώρα.
Η ζύμη μας θα πρέπει να είναι όμοια με αυτή του ψωμιού.
Αφήνουμε τη ζύμη να ξεκουραστει για 30 λεπτά περίπου.
Εν τω μεταξύ ετοιμάζουμε τα σκευη μας, παίρνουμε έναν ξύλινο πλάστη ή οποιαδήποτε άλλη επίπεδη ξύλινη επιφάνεια και την στηρίζουμε σε πλάγια θέση, στην κάτω πλευρά του πλάστη βάζουμε ένα μεγάλο ταψί για να συγκεντώνονται τα μακαρόνια μας.Μέσα στο ταψί προσθέτουμε αλεύρι όπως επίσης και στην κάτω πλευρά του πλάστη, σαν μιά λωρίδα κατά μήκος του ταψιού.
Μόλις η ζύμη ξεκουραστεί τη χωρίζουμε σε 4 μέρη.
Παίρνουμε το πρώτο κομμάτι και του δίνουμε χοντρό μακρόστενο κυλλινδρικό σχήμα, τα υπόλοιπα τα σκεπάζουμε στη λεκάνη για να μην ξεραθούν.
Ακουμπάμε το μακρόστενο ζυμαράκι μας στην πάνω πλευρά του πλάστη, κάθετα πρός το ταψί και με επιδέξιες επαναλαμβανόμενες κινήσεις με τη δεξιά μας παλάμη αρχίζουμε να κάνουμε, στην άκρη του ζυμαριού λεπτό συνεχόμενο κορδονάκι.Η κίνηση του χεριού μας ξεκινά ελαφρά απο πάνω, αλλά καθώς κατεβαίνουμε πιέζουμε και περιστρέφουμε το ζυμάρι στην κάτω άκρη του, σχηματίζοντας λεπτό μακαρόνι που κυλά συνέχομενα μέσα στο αλευρωμένο ταψί.
Όταν τελειώσουμε και με τα τέσσερα ζυμαράκια μας, βάζουμε σε μεγάλη κατσαρόλα να βράσει το νερό μαζί με λίγο αλάτι.Όταν κοχλάσει για τα καλά, αφαιρούμε το περίσσιο αλεύρι απο τα μακαρόνια μας και τα ρίχουμε στην κατσαρόλα.Βράζουμε περίπου για 15 λεπτά, εξαρτάται απο το πόσο λεπτά είναι τα μακαρόνια μας.
Παίρνουμε μιά μεγάλη πιατέλα και τρίβουμε στη βάση της μπόλικη μυζήθρα, μόλις τα μακαρόνια βράσουν, με έναν κεψέ παίρνουμε μπόλικα απο την κατσαρόλα,να σουρώνουμε και τα βάζουμε στην πιατέλα,προσθέτουμε διαδοχικά, μυζήθρα,μακαρόνια,μυζήθρα και έτσι κάνουμε μπόλικες στρώσεις.
Βαζουμε σε τηγάνι ελαιόλαδο να κάψει και ζεματίζουμε τα μακαρόνια μας.Αν η μυζήθρα πάρει σε μερικά σημεία σκούρο χρώμα σημαίνει οτι το ζεμάτισμα είναι τέλειο!
Σε περίοδο νηστείας έφτιαχναν τα μακαρόνια με τον ίδιο τρόπο, μόνο που αντί για μυζήθρα έβαζαν πολύ ψιλοκομμένα καρύδια.
Λαική σοφία
''Τα πολλά λόγια παραβρασμένα μακαρούνια, τα καθόλου λόγια άβραστα μακαρούνια''
Αυτό σημαίνει οτι δεν πρέπει να μιλάμε πολύ, γιατί μπορεί να χάσουμε το δίκιο μας , αλλά ούτε και λίγο γιατί έτσι δεν πρόκειται να το βρούμε ποτέ.
(μακαρόνια παραδοσιακά χειροποίητα ''κυλιστά'')
Τα χειροποίητα μακαρόνια ήταν για πολλά χρόνια το αγαπημένο φαγητό για γενιές και γενιές.
Τα παλιά τα χρόνια στην Στενή τα εφτιαχναν πάντα την Κυριακή της Τυρινής Αποκριάς, σε γάμους και βαπτίσεις.
Η γιαγιά η Φώτω που είχε παντρευτεί στην Κάτω Στενή αλλά ήταν απο τα Καμπιά, έφτιαχνε πάντα και τα Χριστούγγεννα, την Πρωτοχρονιά, της Παναγίας αλλά και την πρώτη μέρα του παζαριού της Κάτω Στενής , κάθε 1η του Σεπτέμβρη.
Θυμάμαι που έβγαινε στη σανίδα (αυτοσχέδιο παγκάκι) στην άκρη του κεντρικού δρόμου και με φώναζε να πάω να μοιράσω τα πιάτα με τα μακαρόνια στις γειτόνισσες
.Μικρά βαθιά πιατάκια με χειροποιήτα μακαρόνια, χειροποίητη μυζήθρα, ζεματισμένα με λαδάκι.Κρατούσα στα χέρια μου το πιάτο με λαχτάρα, μου το σκέπαζε με πεντακάθαρη μικρή υφαντή καρώ πετσέτα και τα πήγαινα πεσκέσι σε τουλάχιστον επτά οκτώ σπίτια, ένα ένα πιάτο τη φορά.Φόρτωνα, άδειαζα, φόρτωνα και ξανά απο την αρχή.Α!Άφηνα το πιάτο αλλά την πετσετούλα την έπαιρνα πίσω,ξηγημένα πράματα.Τώρα που το σκέφτομαι ήμουν ο πρώτος διανομέας φαγητου στο χωριό, μπορεί και στην Ελλάδα.Πρώιμο ντελίβερι στη Στενή.Εννοείται οτι δεν μοίραζα μόνο στη δική μας γειτονιά πήγαινα και σε άλλες, ευτυχώς ποτέ πέρα απο την Καμάρα(η γέφυρα μπροστά απο την Αγία Τριάδα,περνώντας απο εκεί πήγαινες στο πέρα χωριό).Άξιζε τον κόπο όλο αυτό γιατί εκτός απο μια μεγάλη γαβάθα γεμάτη μακαρόνια που μου έδινε στο τέλος για να πάρω στο σπίτι, μου έδινε και χαρτζηλίκι, σχεδόν πάντα το ξόδευα για κουκουρουκου και μπιγκ μπάμπολ, άσε τα φιλέματα που μου έδιναν γειτόνισσες και θείες, το αγαπημένο μου ήταν τα σοκολατάκια γάλακτος σε σχήμα μαργαρίτας που μου έδινε η νονά η Γιώτα και τα λουκουμάκια τσάρλεστον που μου έδινε θεία η Τούλα ...
Η μαγεία της ελληνικής παραδοσιακής μας κουζίνας, του λαικού μας πολιτισμού, είναι τούτη,
μοιράζομαι μαζί σας όχι μόνο τις αναμνήσεις μου αλλά και τη συνταγή της γιαγιάς Φώτως που ξέρω καλά οτι την είχε μάθει απο τη μάνα της.
Θα χρειαστούμε
1 κιλό αλεύρι σταρένιο
600 γρ.χλιαρό νερό περίπου
λίγο αλάτι
μυζήθρα
ελαιόλαδο
Βάζουμε στη λεκάνη το αλεύρι και προσθέτουμε το νερό, ζυμώνουμε για αρκετή ώρα.
Η ζύμη μας θα πρέπει να είναι όμοια με αυτή του ψωμιού.
Αφήνουμε τη ζύμη να ξεκουραστει για 30 λεπτά περίπου.
Εν τω μεταξύ ετοιμάζουμε τα σκευη μας, παίρνουμε έναν ξύλινο πλάστη ή οποιαδήποτε άλλη επίπεδη ξύλινη επιφάνεια και την στηρίζουμε σε πλάγια θέση, στην κάτω πλευρά του πλάστη βάζουμε ένα μεγάλο ταψί για να συγκεντώνονται τα μακαρόνια μας.Μέσα στο ταψί προσθέτουμε αλεύρι όπως επίσης και στην κάτω πλευρά του πλάστη, σαν μιά λωρίδα κατά μήκος του ταψιού.
Μόλις η ζύμη ξεκουραστεί τη χωρίζουμε σε 4 μέρη.
Παίρνουμε το πρώτο κομμάτι και του δίνουμε χοντρό μακρόστενο κυλλινδρικό σχήμα, τα υπόλοιπα τα σκεπάζουμε στη λεκάνη για να μην ξεραθούν.
Ακουμπάμε το μακρόστενο ζυμαράκι μας στην πάνω πλευρά του πλάστη, κάθετα πρός το ταψί και με επιδέξιες επαναλαμβανόμενες κινήσεις με τη δεξιά μας παλάμη αρχίζουμε να κάνουμε, στην άκρη του ζυμαριού λεπτό συνεχόμενο κορδονάκι.Η κίνηση του χεριού μας ξεκινά ελαφρά απο πάνω, αλλά καθώς κατεβαίνουμε πιέζουμε και περιστρέφουμε το ζυμάρι στην κάτω άκρη του, σχηματίζοντας λεπτό μακαρόνι που κυλά συνέχομενα μέσα στο αλευρωμένο ταψί.
Όταν τελειώσουμε και με τα τέσσερα ζυμαράκια μας, βάζουμε σε μεγάλη κατσαρόλα να βράσει το νερό μαζί με λίγο αλάτι.Όταν κοχλάσει για τα καλά, αφαιρούμε το περίσσιο αλεύρι απο τα μακαρόνια μας και τα ρίχουμε στην κατσαρόλα.Βράζουμε περίπου για 15 λεπτά, εξαρτάται απο το πόσο λεπτά είναι τα μακαρόνια μας.
Παίρνουμε μιά μεγάλη πιατέλα και τρίβουμε στη βάση της μπόλικη μυζήθρα, μόλις τα μακαρόνια βράσουν, με έναν κεψέ παίρνουμε μπόλικα απο την κατσαρόλα,να σουρώνουμε και τα βάζουμε στην πιατέλα,προσθέτουμε διαδοχικά, μυζήθρα,μακαρόνια,μυζήθρα και έτσι κάνουμε μπόλικες στρώσεις.
Βαζουμε σε τηγάνι ελαιόλαδο να κάψει και ζεματίζουμε τα μακαρόνια μας.Αν η μυζήθρα πάρει σε μερικά σημεία σκούρο χρώμα σημαίνει οτι το ζεμάτισμα είναι τέλειο!
Σε περίοδο νηστείας έφτιαχναν τα μακαρόνια με τον ίδιο τρόπο, μόνο που αντί για μυζήθρα έβαζαν πολύ ψιλοκομμένα καρύδια.
Λαική σοφία
''Τα πολλά λόγια παραβρασμένα μακαρούνια, τα καθόλου λόγια άβραστα μακαρούνια''
Αυτό σημαίνει οτι δεν πρέπει να μιλάμε πολύ, γιατί μπορεί να χάσουμε το δίκιο μας , αλλά ούτε και λίγο γιατί έτσι δεν πρόκειται να το βρούμε ποτέ.
No comments:
Post a Comment