Πλιγούρι
είναι το κοπανισμένο ή το αλεσμένο σιτάρι.Ήταν συνηθισμένο συνοδευτικό
της παλιάς ελληνικής κουζίνας, το οποίο αντικαταστάθηκε από τα
επεξεργασμένα τρόφιμα, τα αρτοσκευάσματα, το ρύζι, τα μακαρόνια.Το
πιλάφι και οι ντολμάδες γίνονταν από πλιγούρι.Ήταν ένα
πολύ συνηθισμένο
υλικό το οποίο είχε την τιμητική του, την ημέρα του Αγίου Νικολάου,
μιας που έπρεπε να φάει απο αυτό κι ο Άγιος την ημέρα της γιορτής του, ο
οποίος ήθελε κάτι μαλακό γιατί ήταν φαφούτης.
Οι τρόποι που έφτιαχναν το πλιγούρι ήταν αρκετοί, οι δύο πιο συνηθισμένοι όμως ήταν οι παρακάτω :
''Πλιγούρι με κοπάνισμα''
Έβαζαν το σιτάρι σε μια λινάτσα και το χτύπαγαν με τα κοπάνια. Διαδικασία που κράταγε πολύ ώρα με συνεχή αναποδογύρισμα της λινάτσας.Έβγαζαν το σιτάρι και το άπλωναν να στεγνώσει.
''Πλιγούρι αλεσμένο σε χειρόμυλο''
Έβαζαν σιγά σιγά το σιτάρι στην τρύπα της πάνω πέτρινης στρογγυλής μυλόπετρας και έπειτα με την ξύλινη λαβή της, την περιέστεφαν στην κατώπετρα.Έτσι έπαιρναν το πλιγούρι.
Το πλιγούρι υπάρχει σε δυο μορφές. Το χοντροκομμένο και το ψιλοκομμένο.Το ψιλό χρησιμοποιείται συνήθως για σούπα και το χοντρό για συνοδευτικό.
ΣΚΕΤΟ ΠΛΙΓΟΥΡΙ
Μια κούπα είναι αρκετή.Λάβετε υπόψιν σας ότι το πλιγούρι τραβάει πολύ νερό, ο όγκος του μπορεί να γίνει και τριπλάσιος.
Σοτάρουμε το πλιγούρι σε λίγο λάδι, ανακατεύουμε για 3 λεπτά ώσπου να πάρει ωραίο καστανό χρώμα.
Βγάζουμε από τη φωτιά και ρίχνουμε αλάτι, πιπέρι, θυμάρι, δενδρολίβανο.
Ρίχνουμε μια κούπα νερό ή ζωμό.
Όταν αρχίσει να βγάζει φουσκάλες, το βγάζουμε απο τη φωτιά, σκεπάζουμε την κατσαρόλα, περιμένουμε 10 λεπτά, προσθέτουμε λάδι, λεμόνι και είναι έτοιμο!
Θύμησες της μαμάς Μαρίας
''Το πλιγούρι, το οποίο στη Στενή το λέγανε μπουλουγούρ',
ήταν απαραίτητο σε κάθε νοικοκυριό, γιατι με αυτό έφτιαχναν τον γλυκό τραχανά. Επίσης ήταν η βάση για τη γέμιση στις ματιές ή οματιές που έφτιαχναν όλες οι νοικοκυρές τα Χριστούγεννα.
Με το πλιγούρι επίσης γέμιζαν τα αμπελόφυλλα για να φτιάξουν νόστιμα ντολμαδάκια με μπόλικα μυρωδικά, το πρόσθεταν ακόμα και στις χορτόπιτες για να τις νοστιμίσουν αλλά και για να ''πιεί'', δηλαδή να τραβήξει τα υγρά απο τα χόρτα.
Το πλίγουρι το έτρωγαν πολλές φορές και σκέτο. Το έβραζαν και μετά το ''άρταιναν'', το έκαιγαν δηλαδή με καυτό λάδι. Το καλοκαίρι έτριβαν και λίγη φρέσκια ντοματούλα απο πάνω.
Οι τρόποι που έφτιαχναν το πλιγούρι ήταν αρκετοί, οι δύο πιο συνηθισμένοι όμως ήταν οι παρακάτω :
''Πλιγούρι με κοπάνισμα''
Έβαζαν το σιτάρι σε μια λινάτσα και το χτύπαγαν με τα κοπάνια. Διαδικασία που κράταγε πολύ ώρα με συνεχή αναποδογύρισμα της λινάτσας.Έβγαζαν το σιτάρι και το άπλωναν να στεγνώσει.
''Πλιγούρι αλεσμένο σε χειρόμυλο''
Έβαζαν σιγά σιγά το σιτάρι στην τρύπα της πάνω πέτρινης στρογγυλής μυλόπετρας και έπειτα με την ξύλινη λαβή της, την περιέστεφαν στην κατώπετρα.Έτσι έπαιρναν το πλιγούρι.
Το πλιγούρι υπάρχει σε δυο μορφές. Το χοντροκομμένο και το ψιλοκομμένο.Το ψιλό χρησιμοποιείται συνήθως για σούπα και το χοντρό για συνοδευτικό.
ΣΚΕΤΟ ΠΛΙΓΟΥΡΙ
Μια κούπα είναι αρκετή.Λάβετε υπόψιν σας ότι το πλιγούρι τραβάει πολύ νερό, ο όγκος του μπορεί να γίνει και τριπλάσιος.
Σοτάρουμε το πλιγούρι σε λίγο λάδι, ανακατεύουμε για 3 λεπτά ώσπου να πάρει ωραίο καστανό χρώμα.
Βγάζουμε από τη φωτιά και ρίχνουμε αλάτι, πιπέρι, θυμάρι, δενδρολίβανο.
Ρίχνουμε μια κούπα νερό ή ζωμό.
Όταν αρχίσει να βγάζει φουσκάλες, το βγάζουμε απο τη φωτιά, σκεπάζουμε την κατσαρόλα, περιμένουμε 10 λεπτά, προσθέτουμε λάδι, λεμόνι και είναι έτοιμο!
Θύμησες της μαμάς Μαρίας
''Το πλιγούρι, το οποίο στη Στενή το λέγανε μπουλουγούρ',
ήταν απαραίτητο σε κάθε νοικοκυριό, γιατι με αυτό έφτιαχναν τον γλυκό τραχανά. Επίσης ήταν η βάση για τη γέμιση στις ματιές ή οματιές που έφτιαχναν όλες οι νοικοκυρές τα Χριστούγεννα.
Με το πλιγούρι επίσης γέμιζαν τα αμπελόφυλλα για να φτιάξουν νόστιμα ντολμαδάκια με μπόλικα μυρωδικά, το πρόσθεταν ακόμα και στις χορτόπιτες για να τις νοστιμίσουν αλλά και για να ''πιεί'', δηλαδή να τραβήξει τα υγρά απο τα χόρτα.
Το πλίγουρι το έτρωγαν πολλές φορές και σκέτο. Το έβραζαν και μετά το ''άρταιναν'', το έκαιγαν δηλαδή με καυτό λάδι. Το καλοκαίρι έτριβαν και λίγη φρέσκια ντοματούλα απο πάνω.
No comments:
Post a Comment