ΠΤΑΛΙΑ

H ταπεινή πιτουλίτσα στο τηγάνι

Για να φτιάξεις τη ζύμη για την πταλιά ανακάτευες  αλεύρι, νερό, αλάτι και το ζύμωνες.
Η ζύμη έπρεπε να είναι λίγο πιο σκληρή απο αυτή του ψωμιού.
Έπαιρνες ένα κομμάτι ζύμης, το ακουμπούσες στο πλαστήρι και το άνοιγες με τα χέρια, για να γίνει πολύ λεπτό, όσο πιο λεπτή γινότανε η πταλιά τόσο πιο νόστιμη ήταν
.
Την άνοιγες στρογγυλή σε μέγεθος ίσα που να χωράει στο τηγάνι.
Την πταλιά την έψηναν  στο τηγάνι δίχως λάδι, αλλά έπρεπε για να μην κολλησει να έχει κάψει πολύ καλά το τηγάνι στη φωτιά.
Το γύριζαν δυό τρείς φορές για να μην αρπάξει.
Τις πταλιές τιν ετρωγαν πάντα ζεστές, ετοίμαζαν το φαγητό και μετά ξεκινούσαν να τις τηγανίσουν.
 Πάντως η φάβα ήταν ένα φαγητό που ήθελε οπωσδήποτε τη συνοδεία της πταλιάς.

Θύμησες της μαμάς Μαρίας
''Η μάνα της η Ελένη, πετούσε την πταλιά πολλές φορές στον αέρα για να την γυρίσει, ήταν μεγάλη μαστόρισσα.''